We gaan dicht tegen de herfst aan en het wordt kouder. Zullen we een zachte winter krijgen of gaat de verwarming hoger aan. Ik stel dat laatste zoveel mogelijk uit om energie te besparen. Dan het oog op de rekeningen, verwachtingen waar je niet blij van wordt. Alles wordt extreem duurder. Komt nog bij dat mijn vijfjarig contract van vaststaand tarief van mijn energiebedrijf in februari afloopt. Slechte timing, net nu. Zo is het met alles, je kunt het niet stoppen, eens komt het er van. Die warme trui of vest, zal dan ook niet veel helpen, maar alle kleine beetjes helpen.
Op het werk raak ik al gewend na anderhalf jaar thuiszitten. Ik ben blij dat er weer sociaal contact is en die mondkapjes weg. We hanteren de anderhalve meter, en niemand houdt zich eraan. Het gaat gewoon onbewust en ik kan alleen hopen dat als mensen klachten krijgen, dat ze thuisblijven.
Op het werk heb ik mijn werkplek kwijt. Ik kwam afgelopen maandag in het centrum en werd mij meegedeeld dat er is gestolen en ik niet meer in de ruimte mag zitten. De kleine ruimte waar ik al jaren zit, wordt niet gehuurd door het centrum maar door stichting buurtbeheer, dus het is niet van ons. We konden er in de ochtenden wel gebruik van maken. Het is een feit dat er in het hele centrum dingen verdwijnen en vaak gaat het om hele luttele dingen, maar ook geld vanuit portemonnees en grotere geldbedragen, bij mij zelfs pasjes. Je kunt niemand beschuldigen zonder bewijzen en we waarschuwen om geen waardevolle dingen achter te laten.
Nu kreeg ik geen persoonlijke beschuldiging maar ik wilde wel weten wat er weg was, want er waren dingen weggehaald in mijn bijzijn. De voorzitter van stichting buurtbeheer kon niet precies aangeven wat. Ik gaf aan dat mijn collega, een fles wijn, een potje honing en een paraplu had weggegrist, met het bijbehorende tasje, maar niet gestolen. Enkele collega’s van mij die voor de stichting hadden gewerkt kregen dit presentje en deze collega had het nog niet in bezit en eigende dit zich te voorbarig. Ik had nog gezegd van doe dit niet, maar nee, ze zei het was voor haar en mij gaf ze de paraplu als cadeau.
De voorzitter en de coördinatrice van het centrum, moesten er wel om lachen, maar subtiel gaven ze ook aan dat dit eigenlijk niet behoorde en daar was ik het mee eens. Doch waren er ook andere dingen weg. Conclusie, ik moest naar een andere plek, maar die is er niet. Kwam nog bij dat ik op 2 laptops tegelijk aan het werken ben. Mijn oude is op en kreeg een andere, waarbij ik die moest leegmaken en op de andere bestanden moet overzetten. Je hebt dan juist veel plek nodig en die dingen van de ene plek naar de andere moet mee sjouwen, plus je kantoorbenodigdheden. Van de activiteitenzaal, naar de bezoekersruimte en een dagje op ons hoofdkantoor. Echt niet leuk!
Ik weet niet wat morgen gaat gebeuren. Achteraf bleek dat er helemaal geen anderen dingen weg waren. De coördinatrice wilde het even tijd geven en daarna weer zorgen dat ik mijn plek terug krijg. Als goed is zou ik morgen gewoon daar weer kunnen gaan zitten. Dinsdag heeft ze al een email naar hem gestuurd, dat dit echt niet kan, echter nog geen reactie. Het zal me benieuwen…
