Als ik naar min kinderjaren terug kijk, was Sinterklaas een spannend feest. Op school kwam hij langs met de zwarte Pieten, thuis zag ik hem nooit. Logisch, werd er verteld, hij kwam altijd op zijn schimmel in de nacht over de daken en de cadeautjes werden door de schoorstenen gegooid. We hadden toen nog echte schoorstenen, al brak ik altijd mijn hoofd erover hoe hij dat deed, zo op de daken lopen, hoe kwam dat paard erop. Sommige kregen ze wel door de dag op visite, maar dit waren meestal gezinnen die het konden betalen., dat waren maar enkele en niemand in mijn eigen omgeving. Ik kwam niks tekort hoor, werd zelfs dubbel verwend door mijn oma en opa, als oudste was ik het oogappeltje van mijn opa, was daar meer thuis dan bij mijn ouders, dus had altijd dubbel feest, zelfs drie keer, want mijn verjaardag was er ook op 3 december. Ik had ook wel angst, want er werd zeker gedreigd, dat je in de grote Pieten-zak terecht kwam als je niet gehoorzaamde, met een enkeltje naar Spanje en ik zag me al op de boot. Ik probeerde geen domme dingen uit te halen. Die zwarte Piet was toch wel intimiderend, al kon ik dat ook van de Sint zeggen. Op het moment dat ik wist dat Sinterklaas niet bestond, hield ik wel mijn jongere zusjes en broertjes voor de gek, stiekem door het keukenluikje pepernoten en snoepgoed strooien alsof dit de echte Sint en Pieten waren. Ze schrokken zich lamlendig en ik had de grootste lol. Ik kijk er lachend en met veel plezier op terug en zo jammer dat een kleine groepering tegenstanders deze traditie eigenlijk kapot heeft gemaakt en meer tegenstanders volgen. Mijn mening is, dat ze niet echt weten wat rassendiscriminatie is, zoiets is me als kind zijnde en ook als volwassene nooit bij me opgekomen, dat de zwarte schmink van de Piet beledigend en discriminerend overkomt. Tijden veranderen en ook tradities veranderen, echter dat dit zo zwart en duister afgeschilderd wordt, vind ik erg overdreven. Er wordt niet eens genoegen genomen met de kleuren van de regenboog – je bent voor of pro zwarte Piet, nou ik ben een pro, gewoon omdat ik er niets slechts in zie en als je zoekt vind je altijd wel wat. Sommige dan wel meerdere mensen hebben moeite om de symboliek er van in te zien. Ik vond een paar leuke verhalen hierover.
1 “De winterperiode die na de herfst komt, met al zijn rijkdom aan vruchten en zaden, is een tijd van dood en duisternis, het levende groen is verdreven evenals het licht en de warmte. Om hun hoop op de terugkeer van de zon en de vruchtbaarheid van het land in de lente uit te drukken offerden de Germanen hun vruchten van het veld (wortelen, bieten noten e.a. zaden) Zo hoopten ze dat de god Wodan hen overvloedig zou zegenen met levenszaden en een goede oogst De Germaanse god Wodan reed, volgens de mythologische verhalen op Sleipnir (een witte schimmel met acht poten) hoog door de lucht. (wat verwijst naar het paard van de Sint op het dak) Als god van het leven, de levensadem, de lucht, strooide Wodan de levenszaden uit samen met zijn helper Oel (Zwarte Piet die (peper)noten gooit). Veldvruchten werden geofferd in de hoop dat Wodan voor een goede oogst zou zorgen. (De biet en wortel voor het paard van de Sint). Zoals de rook van de offers door het rookgat (Oelgat) omhoog kringelde, zo hoopte men dat de goede gaven van Wodan over de mensen heen zouden komen (de latere schoorsteen en de geschenken van de Sint) Oel speurde in de rookgaten naar offers voor Wodan. Volgens de Germanen verdween de maan bij zonsopgang in een zak, waaruit hij de volgende avond weer door Oel werd losgelaten. Zwarte Piet draagt de zak; hij is de niet zichtbare maan, zwart, naast de witte volle maan, Sinterklaas.” –Liane Huizen-Bloemhof
Klik op de volgende link over het gebruik van mijn teksten en afbeeldingen:
