Ik zou zeggen alles is vergankelijk en continu aan verandering onderhevig. De wolken kan een storm geven en verdwijnt ook zomaar weer. Zo is het met je gedachten-stroom. Het blijft een tijdje hangen en na verloop van tijd, ongeacht hoelang, krijgt het een andere dimensie. Ervaringen zijn net als voetstappen…
Het is uittrekbaar, elastiek en kan vele vormen aannemen door inspanning. Dan opeens schiet het terug naar zijn oude, oorspronkelijke vorm. De ik-structuur, welke vanuit je hart, dit zover kan uittrekken dat de elasticiteit doorbroken wordt. Komt dan tot rust, en vrijheid geeft. Ik vind het een moeilijke context om…
Over iets oordelen kan iemand goed raken en pijnlijk zijn. We doen het ook onbewust, bij je zelf en ik betrap me daar vaak op. Het is een menselijk trekje en stel dat er over niets valt te oordelen. Daar leer je niets van, geen interactie en geen verbinding. Het…
Niet helder kunnen denken, het is mistig in je hoofd. Laat het voor wat het is en trek je terug in stilte. Laat de zon toe in je hart en alle aandacht op je ademhaling, wees in het nu. Dat de zon met alle kracht de mist optrekt, zal waarschijnlijk…
De stilte toelaten in jezelf, het klinkt zo makkelijk. Even terug trekken en gewoon stil zijn, maar zo is het niet. Doch werkt het bij mij om de aandacht nergens op te richten en laat komen wat komt. Ik ben bezig met een schrijfretraite, journal-boekje aangeschaft om daar mijn gedachten…
Dit stilte momentje vind ik een hele lastige. De mind creëert perspectief en verhoudingen om een hapklare werkelijkheid te ervaren. Zonder dit perspectief kunnen we de werkelijkheid niet aan. Ik moet aan president Donald Trump denken met de laatste verkiezingen, in ontkenning, en misschien begrijp ik hem nu. Het is…
Voor dat ik een meditatieve sessie doe of bij een inwijding waarbij ik stil moet zijn en leeg, concentreer ik me altijd eerst op de ademhaling om een zo neutraal mogelijke houding te krijgen. Bewust in- en uitademen, adem in met met mijn neus en adem uit met mijn mond….
Zo nu en dan verlang ik om naar de zee te gaan, soms roept de zee me. Het is een plek om alles van je af te laten glijden, dat is zeker. Maar waarom trekt de zee mij. Ik hou van bos en alle natuur van het vaste land, doch…
Sommige dingen kun je geen plek geven, andere weer hebben het moment nodig. Het laat op zich wachten en ineens is het daar of komt nooit. Er is ook een ander soort plekje, diep van binnen, ene die niet oordeelt, geen invloed heeft en een één met jezelf creëert. Vaak…
Zondagmiddag en het 5e stilte momentje. Buiten schijnt de zon, iedereen opgedragen thuis te blijven en zoveel mogelijk dicht aan huis te genieten, in de tuin of het balkon, of als je dit niet hebt, een raam open. Ik zit binnen, ga straks nog wel even naar buiten en geniet…
