Kort geleden heb ik de film “The two popes” gezien met mijn favoriete hoofdrolspeler Anthony Hopkins als Paus Benedictus. Zijn medespeler Jonathan Pryce als Paus Franciscus was ook erg goed, twee topacteurs. Een film gebaseerd op de waarheid, maar ook veel verzonnen, doch had het veel inhoud en heeft het indruk op mij gemaakt.
Het had voor mij een stukje geschiedenis die mij was ontgaan. Ik dacht dat Ratzinger, nu Paus Emeritus (emeritus = vrijwillig bij leven afgetreden) Benedictus XVI, nog steeds de Paus was, maar in feite trad hij in 2013 af en daar ging de film over. Twee verschillende mensen, de Paus en de Kardinaal, met hun eigen ideeën en persoonlijke bezwaren, die samenkomen waarvan de aanleiding is dat ze beiden willen aftreden maar geen goedkeuring aan elkaar geven. Het gaat om het veroordelen van jezelf en de spiegels van je medemens, die zo mooi in deze film uiteengezet is.
De reizende Paus Benedictus begon ik heel anders te zien en kreeg zowaar respect voor hem. Hij trad af omdat hij de verantwoordelijkheden niet meer aan kon vanwege zijn gezondheid en al op hoge leeftijd was. De Kardinaal wilde terug naar zijn priesterschap en wilde zijn ontslag indienen bij de Paus, maar deze ontwijkt hij voor de rede dat er een belangrijker lot voor de kardinaal te wachten stond, althans dat hoopte de Paus. Uiteindelijk vergeven ze elkaar voor de zonden en hun eigen menselijke tekortkomingen. Het lot van de kardinaal werd uiteindelijk door een eerlijk conclaaf bezegeld en hij is nu de huidige Paus.
Door de film ging ik via Wikipedia op zoek naar informatie. Ik dook in het verre verleden van alle pausen en vond daar wat bijzonderheden. Opvallend veel Italiaanse en Franse Pausen en eenmalig een Engelse en een Nederlandse Paus, toevallig met dezelfde naam, Paus Adrianus IV en Paus Adrianus VI. Er was macht en veel onenigheid onder de kardinalen, tijden dat daardoor geen pauselijke ambt was, zelfs meer tot 3 jaar lang. Pausen die vermoord en verbant zijn. De telling achter de namen niet helemaal kloppen en een Paus daarom eens een telling oversloeg van de naam van zijn voorganger.
Paus Johannes Paulus I
Meer naar de moderne tijd toe, herinner ik me Paus Johannes Paulus I, die maar 33 dagen Paus was in 1978. Een vriendelijke man van eenvoud en hij was zeer populair. Velen waren geschokt toen hij overleed door hartstilstand en ook ik speelde met de gedachte dat hij wel eens vermoord kon zijn. Hij had een bepaalde charisma, een energie van bescheidenheid, die je in je hart sloot. Ik zou zeggen tegoed voor de wereld en in die korte tijd gaf hij wel wat belangrijks aan ons mee, goedheid, geloof, hoop en liefde.
Hierover gaf hij, door zijn vroege dood, maar 4 audiënties en ik haal er de relevantste boodschappen voor mij eruit:
1 De kunst van het goed zijn
Zo geloof ik in de Heer, die Zich aan mij heeft geopenbaard.
De omgang met medemensen, waarbij elke categorie zijn eigen benadering kent.
Ouders en leidinggevenden (staat en overheid) verdienden eerbied en gehoorzaamheid, gelijken moesten kunnen rekenen op rechtvaardigheid en liefde, terwijl aan de zwakkere medemens barmhartigheid betoond moest worden.
Voor het in het reine komen met jezelf was, volgens de paus, ‘nederigheid’ belangrijk. De paus besefte dat mensen geneigd waren op de voorgrond te treden, maar adviseerde toch bescheiden te blijven.
2 Het geloof
Dat is dus geloven: je eigen leven veranderen en je zonder enige voorwaarde aan God geven.
Deemoed een voorwaarde is bij het theologische geloof. Hij refereert hierbij ook aan de kerk, deze niet af te wijzen bij ongewenste elementen maar te verbeteren en zo jezelf te verbeteren.
3 De hoop
Wie vanuit de hoop leeft, die draagt een sfeer van vertrouwen en overgave met zich mee door het leven.
Hoop is onontbeerlijk bij het richten op de opbouw van de wereld.
Politieke, economische en sociale bevrijding zijn niet slechts een doel op zich, maar dat de mens zich tevens moet richten op het toetreden tot het Rijk Gods. De hoop op eeuwig leven en de hoop op een betere toekomst van de wereld moeten, volgens Johannes Paulus, hand in hand gaan.
4 De liefde
Beminnen wil zeggen er met je hart op uittrekken en naar het voorwerp van je liefde snellen
De liefde voor God is geen exclusief gegeven; de liefde voor de naaste is evenzo belangrijk, zij het, dat deze liefde van een andere orde is.
Alleen door een helpende hand te bieden richting de noodlijdenden zou ware liefde zich ontwikkelen.
Paus Johannes Paulus II
Na Paus Johannes Paulus I, de eerste Paus met een één achter zijn naam en de eerste met twee namen van zijn voorgangers, kwam zijn opvolger Paus Johannes Paulus II. De eerste Poolse en niet-Italiaanse Paus na 455 jaar, de laatste niet-Italiaanse was de Nederlandse Paus Adrianus VI (1523-1524). Hij was een zeer geliefde Paus en heeft zijn ambt maar liefst 26 jaar bekleed en is Heilig verklaard.
Paus Benedictus XVI
Ratzinger werd geboren op 16 april, de dag dat het feest van de Heilige Benedictus Jozef Labre wordt gevierd, bekend als Heilige Pelgrim.
Een frappant stukje vond ik van hem over het dierenwelzijn. Hij hield van muziek en van dieren en was een fervent kattenliefhebber. hij was tegen het uitbuiten van alle levende wezens, in het bijzonder gehouden dieren. Alle dieren zijn volgens hem de schepselen van God, het uitbuiten van dieren ging tegen de christelijke principes in. In mei 2005 moest hij een verzoek hebben gedaan om twee pauselijke katten in zijn appartement toe te laten. Door zijn staf werd dit geweigerd en ontstond er enige oproer onder de Romeinen.
Daarin tegen was hij weer tegen homoseksualiteit, die hij niet als een zonde en eerder de geaardheid ofwel neiging als een storing zag. Hij pleitte zelfs tegen de pil en condooms. Dit maakte dat hij ook flink wat tegenhangers had. In mijn ogen een Paus die niet met de tijd meeging, vastroestend in dogma en niet wilde hervormen, zo anders als zijn opvolger.
Paus Franciscus
De eerste Argentijnse Paus buiten Europa, sinds Gregorius III (731-741) uit Latijns-Amerika, met een nieuwe unieke naam sinds Lando (913-914). Zijn naam koos hij als eerbetoon aan Fransiscus van Assisi, de apostel van de armen en patroonheilige van Italië.
“God is een klank van stilte … De stijl van God is niet die van het spektakel: God is werkzaam in de nederigheid, in de stilte, in de kleine dingen, de simpele dingen” – Citaat van Paus Franciscus
Zoals ik al zei, was de vorige Paus het tegenovergestelde van de huidige en zijn er al wat goede stappen gezet in de goede richting met issues qua homo-seksualiteit en geboortebeperking. Er is gedachten-erkenning, echter de kerk schijnt een en ander toch nog tegen te houden en is de tijd daar nog niet klaar voor, of meer wel de tijd maar niet de mensen zelf. Zo ook de gelijke rechten voor de vrouw – vrouwelijke priesters en diakens zijn niet toegestaan, de kerk laat het niet toe, doch heeft deze Paus wel een open mind.
Zo werd er een definitief nee-antwoord gegeven en komt hij er later op terug op vraag van de Internationale Unie van Vrouwelijke Religieuzen, om toch meer onderzoek te doen naar het verleden en en geeft hij aan dat het verdere studie vereist. Ik weet zeker dat het er van gaat komen in de toekomst, maar of ik dat nog ga meemaken. Het is vroeger altijd een machtige mannenwereld geweest en nog steeds heerst dit in sommige culturen. Ik vind zelfs ook in Nederland, kijk maar naar het salaris.
Als laatste, ging ik even naar de de site van het Vaticaan-stad. Er zijn daar een paar webcams die je kunt volgen. Je kunt je daar meer verdiepen over het ontstaan van het Vaticaan, de monumenten of de bevolking, maar voor mij nu niet relevant. Wel grappig te weten dat er onder de bevolking één hond aanwezig is. Jammer dar ik daar niets verder over kon vinden :
Klik op de volgende link over het gebruik van mijn teksten en afbeeldingen:
