De innerlijke spanning liep bij mij best hoog op en ben haast wel iedere week bij de huisartsenpraktijk. De praktijkondersteuner voor diabetes, GGZ therapie, arts zelf en continu testen ondergaan. Mijn voeten geeft meer overlast en van het zeurderige wat ik eerst goed aan kon, wordt ondraaglijker. Het brand erg, voelt oververmoeid aan, zelfs zonder inspanning. Ook via mijn handen/vingers begint hetzelfde te komen, maar dan zonder brand. Ligt het aan de vaten of aan de zenuwen? De hoge weerstemperaturen werken ook niet mee.
Toch proberen er op uit te gaan. Korte afstanden lukt wel en kan nog boodschappen gaan halen. Een dagje uit op zondag met de kids naar Gaiazoo, ging ook nog wel maar met veel rustpauzes en op het eind merk ik dat het finest wordt met lopen. Of het hier van kwam weet ik niet maar opeens zwollen mijn voeten op. Vooral de rechter werd erg dik. Hierbij ga je van alles denken. Op dezelfde dag na Gaia, bij Kim een lekkere gezellige barbecue waarbij mijn voeten wat rust kregen. Schoenen uit en even op blote voeten, want lopen ging al erg moeilijk.
Dinsdag bij de huisarts voor een en ander te bespreken. Mijn bloeddruk blijft ondanks verhoging van de verlagers, erg hoog en dat kon ook wel eens de bijwerking zijn van het vocht in de voeten. Doen niet wat ze moeten doen. Plus de warmte die ermee te maken kan hebben. Maar het had absoluut niks met de vaten te maken. Het was goed om zoveel mogelijk op sokken te lopen en schoenen uit als ik thuis ben. Voeten vaak omhoog bij zitten en mij minder druk maken.
De voetklachten en ook bij mijn handen en vingers, zal dus hoogst waarschijnlijk neurologisch zijn. Het beste was om naar een neuroloog te gaan, echter omdat er al teveel is aan onderzoekingen en een operatie die aankomt, om daar even mee te wachten. Daar ben ik even zoet mee tot aan eind september. Ondertussen is er pregabaline voorgeschreven die ik eerder kreeg voor de zenuwpijnen. Die werkte toen goed voor mij, maar nadeel is dat je er ontzettend suf van bent, al slaap ik er wel goed op. Na een week zal ik merken of het werkt.
Verder gaat thuis alles via een slakkengangetje en doe zo weinig mogelijk. Ik doe wat er alleen gedaan moet worden en verder meer met mijn hobby’s bezig. De tuin geeft achterstalllig werk, maar het moet maar even. Gelukkig krijg ik wel hulp daarbij van de vriend van Kim. Hij werkt bij het gemeentelijk groenonderhoud en komt zo nu en dan voor het onkruid. Laatst kreeg ik weer veel hegboompjes van hem, veel lage vrouwenmantels die je hierboven op de foto ziet en fleurige bloemplanten. Het ziet er wat wild uit en daar hou ik juist van.
Dit jaar weinig aan zaadjes gedaan, weinig planten gekocht. Ik had wel vroeg wat tomaten- en paprika zaadjes gezaaid, maar ze zijn destijds door de vele regen niet opgekomen. Volgend jaar hoop ik er beter voor te staan en geniet gewoon van wat ik wel heb op moment. Van mijn gewonnen vvv cadeaukaart heb ik een paar goede Puma-sneakers gekocht en een prachtig borduurpakket. Meerdere pakketten besteld en die zien jullie in één van de volgende posts.
Ik heb ook weer postcrossing opgenomen. Leuke bijzondere kaartjes krijgen vanuit landen uit heel de wereld. Zo leuk om te doen en het maakt je dag weer extra goed. De postzegels hier in Nederland zijn zijn wel erg duur maar het weegt niet op voor het gevoel wat je hierbij krijgt. Gewoon eens uitproberen, ik raad het iedereen aan, lekker ouderwets kaartjes schrijven, minder digitale consumptie 🙂
