Ik kom niet aan alle dingen toe, aan dat wat ik wil. Sinds ik weer werk, ten positieve, neemt ook tijd in beslag, maar ik krijg er wel meer energie door. Minder digitaal bezig en het werd ook tijd om een keer de ramen te wassen en de huishoudelijke klusjes wat je niet dagelijks hoeft te doen. Over een week is er herfstvakantie en dan wil ik de grote overgordijnen in de wasmachine stoppen. Karweitjes waar ik een hekel aan heb, maar het moet en daarna voelt het ook een stuk frisser en schoner.
Ondertussen probeer ik wat aan timemanagement te doen en ook dat valt in het water. Allerlei dingen komen er tussen waar je geen controle over hebt. Dan maar over to the flow en het beste er van maken. Tevens heb ik de neiging om naar nieuwe dingen te zoeken voor de verandering. Ik zag een leuk breipatroon en heb breigaren van Alpacawol gekocht. Eerst onderzoeken of het wel duurzaam is en diervriendelijk. Met mijn breiwerk zit ik nu meer voor de tv, in- en ontspannend.
Vorige week is mijn ex-schoonmoeder overleden in de leeftijd van 92 jaar. Ik ben maar kort getrouwd geweest met haar zoon, toch hadden we altijd wel een goed band, zij het vaak op afstand en natuurlijk middels mijn oudste dochter. Ik zou meegaan naar de kerkdienst-uitvaart en helaas door omstandigheden is dit niet gelukt. Gewoon verslapen en dat gebeurd zelden bij mij, en vooral niet bij zo’n gelegenheid. Ik kan wel naar allerlei redenen zoeken en in de eerste optiek is er niets maar onbewust speelt er dan toch iets van verwerking denk ik.
Kort na haar dood verscheen een paar rond fladderende vlinders, zo tegen de avond bij de voordeur toen ik mijn vriendin uitliet. Rondom ons heen fladderend, dan weer weg en kwamen weer terug. Het leek vrij normaal maar toch hadden we allebei iets van, wat is dit, heeft dit wat te betekenen. Onlangs had ik ook de Atalanta gefotografeerd en dat niet alleen. Enkele dagen daarna veegde ik het buitenportaal bij het konijnenhok en opeens zag ik een vlinder aan de bezem. De vleugels waren dicht en er zat geen beweging in. Ik denk oh, ik zal het toch niet verwond hebben of zou het al dood zijn.
Ik nam het voorzichtig met mijn vingers uit de bezem en de vleugels gingen op en neer open maar het vloog niet weg. De vlinder, een Atalanta legde ik vrij op de bovenkant van mijn hand, de vleugels bleven open en dicht gaan. Er was niets aan te zien, alles was nog intact, ook de pootjes en het ging maar niet weg. Het klemde zowat aan mijn hand vast. En ja wat moest ik ermee doen..
Het werd schemerig buiten en het was best erg fris. Geen bloemen in de buurt, wel nog een bloeiende mini-stokroos in de tuin en besloot het daarop te zetten. Ze hield zich vast op het blad en de vleugels sloten zich. In diezelfde avond een paar keer gaan kijken en ze bleef daaraan hangen. Waarschijnlijk al in diepe slaap. De volgende ochtend was ze er nog, en nam haar op om haar meer in de zon buiten de tuin te zetten. En verder liet ik het maar aan de natuur over.
De vlinder staat voor transformatie en kunnen de aanwezigheid van overgegane dierbaren vertegenwoordigen. Bij mij zal het een combinatie van beiden kunnen zijn. Het gevoel van verandering is erg sterk, zowel op het werk als individueel. Trouwens mijn oude werkplek is nu echt van de baan en zit nu in de bezoekersruimte van het centrum. De digitale ruimte voor bezoekers is nu voor mij vrijgemaakt en is best prima. Het nadeel is dat het een stuk minder rustig is en gauw afgeleid. Het voordeel is dat er meer aanspraak is en veel meer contact met andere mensen. Ook weer een kwestie van wennen en ik vind het goed zo.
Doch is daar die innerlijke verwerking waar ik in het begin over had en ’s nachts sterk naar boven komt zonder dat je dit wilt. Je weet dat er niets verkeerds is maar het brein werkt door, van het waarom en waarvoor en kan denk ik die omschakeling nog niet aan en dit geeft op sommige momenten onrust, daarmee slechte nachten. Dan is het fijn dat je middels de vlinders weet dat je door overgegane dierbaren wordt bijgestaan.