Op weg naar liefde – Hoe je bij jezelf blijft in onrustige tijden
Video-Retraites door Daniëlle Hermeler
Weer een video-reeks met 7 sprekers over het onderwerp “op weg naar Liefde” waarbij ik mijn eigen samenvatting maak. Mijn notitie-vel klaar om aantekeningen te maken en aangeef wat ik erbij voel en ervaar.
4 Gerrit Gielen
Dicht bij jezelf is een gevoel van rust, liefde en vrede. Als je niet bij jezelf bent, identificeren we ons met de kern die we niet zijn. Je gaat de heelheid dan buiten zoeken tot je beseft dat je van binnen heel bent en dat geeft rust. Je hebt de liefde voor de buitenwereld en de binnenwereld.
Het gaat om je zelf leren lief te hebben. Ja, tegen jezelf zeggen en nee tegen anderen. In tijden van crisis roept deze angst op en is een probleem buiten je om. Ga naar binnen toe en vraag jezelf waarom je de angst hebt en waar wijst die angst op. Heb ik te weinig vertrouwen in mezelf. Neem je eigen verantwoordelijkheid, ga naar binnen en dan krijgt het de ruimtelijkheid.
De sleutel is liefde voor jezelf en jezelf het leven gunnen. Liefde en kracht is een mannelijke energie, laat die energie toe. Het vrouwelijke is universele kracht, intuïtie, liefde voor de natuur en dit gaat vaak samen met het mannelijke.
Velen hebben vaak een verkeerd beeld over mannelijke en vrouwelijke energieën, waarmee ze zich maatschappelijk mee identificeren en opgelegd wordt. Hierdoor verlies je jezelf en wordt ‘het zelf’ onderdrukt.
Helemaal mee eens met Gerrit. Een jongetje hoort stoer te zijn, alleen meisjes mogen met poppen spelen. In mijn ogen is dit een bepaald opgelegd dogma waarbij je niet je zelf kan en mag zijn. Een beroep kiezen omdat het in het maatschappelijk plaatje past of om anderen te pleasen, waar jezelf niet gelukkig van wordt.
Om meer heel te zijn is het belangrijk de mannelijke en vrouwelijke energieën op spiritueel vlak te balanceren, beide kanten zijn nodig.
Ook leeftijd interpreteren we op een verkeerde manier. Je mag op volwassen leeftijd geen kind meer zijn en universeel is dit niet zo. Je onderdrukt je vermogen om rust te vinden. Niet jezelf mogen zijn.
Ik denk hierbij aan het innerlijke kind die we op oudere leeftijd vaak vergeten en juist belangrijk is om daar aandacht aan te geven.
De groei van stroom is heel te worden. Je ben gelukkig als je dicht bij jezelf bent. Je betekent dan ook meer voor anderen en het maakt je completer. Het universum reageert daar ook op.
Aarding, bewust zijn van wie je bent en waar de kern ligt. Schrijven kan ook aardend werken. De maatschappij werkt ontaardend, waaruit onderdrukking voorkomt. De band voelen met de aarde zelf, werkt ook bindend. We zijn een deel van de natuur en daarmee een eenheid.
Wees bewust dat het rollen- of hokjespatroon niet alles is en veel meer inhoudt. Die hokjes zijn projecties van onze eigen angsten en is bedreigend.
Iedereen is uniek, heeft een innerlijke rijkdom en een eigen verhaal. Naarmate je meer dichter bij jezelf bent, bij je eigen kern, hoe beter je de kern van de ander ziet. Vertrouw dus op je eigen kennis en inzicht.
Weet dat je heel van binnen bent en dan ben je groter. Die heelheid is oneindig en liefdevol.