Bijna is de carnavalsvakantie voorbij en geniet nog wat van dit weekend. Ik heb vrij weinig aan dit weblog gedaan. Er was zoveel onrust in mij en niet goed weten hoe dit te herpakken. Gelukkig gaat het fysiek wel wat beter, alhoewel andere zeurende kwaaltjes de revue blijven passeren. De zenuwpijnen zijn onder controle en via afbouw, ook geen medicijnen meer hiervoor.
Maar ja, hoe die onrust aanpakken. Ik heb me wat terug getrokken en teveel is ook niet goed. Hoe krijg je mentale ruimte als je hoofd vol zit met bedenksels wat niets vooruit brengt. Van tijd tot tijd zullen we daar allemaal wel eens mee struggelen. Niet meer kunnen genieten van de dingen om je heen en innerlijk blijven zoeken wat het toch is. Ik kan niet zeggen dat het een depressie is, maar het brengt je wel in een dip. De onzekerheid voor wat de toekomst brengt. Daarom besloten om dit jaar meer aandacht te geven aan rust en stilte. Werken aan een kalme geest.
Ik had daar ook nog een werkboek liggen over ruimte scheppen. In 2022 even doorgenomen maar er niets mee gedaan. Het kwam nu echt goed van pas en is een soort van 40 dagen bezinning op de paastijd. Een periode van vasten die je op allerlei manieren kunt toepassen. Een naar binnen keren en diep naar jezelf gaan en kijken voor wat werkelijk nodig is. Dit zonder druk en onderzoeken voor wat de werkelijke essentie is en wat dient opgeruimd te worden.
Daar keek ik als een berg tegenop, met het idee waar moet je beginnen. Er hapert zoveel in mijn beleving dat ik er gek van werd. De negativiteit die de overhand krijgt en dat moet je dus gaan ombuigen. Met dit alles gaan stoppen en heel veel gaan minderen. Natuurlijk gaat dit niet in één dag en zul je dit stapje voor stapje moeten gaan doen. Klein beginnen en dingen ondernemen zodat die ruimte er komt, in haalbare marges.
Vanaf de vastelaovend begonnen, zeg nu 3 dagen en het werkboek geeft me al veel inzichten. Een proces wat transformerend werkt. Iedere dag een A4tje schrijven met iedere dag een meditatie of een overdenking wat er goed bij helpt. Zorgen dat het geen opgave wordt en dat je ook van het proces kan gaan genieten. Ondertussen dingen doen, zoals minderen en gedragingen/planningen op een andere wijze gaan indelen. Best fascinerend en laat ik er voor gaan.
Wat de diertjes betreft had ik al aangegeven dat ik één van mijn konijntjes moest laten inslapen. Daardoor kwam Roosje alleen en zij was ook niet helemaal in orde. Gelukkig met medicatie is ze er bovenop gekomen, echter het regenachtige weer, het vochtige klimaat was niet goed voor haar herstel. Het ging veel te traag en heb haar naar binnen gehaald. Niet fijn zo’n grote kooi in de woonkamer, wat je dan juist vaker moet verschonen, maar voor haar het beste voor op dit moment.
Er zit beweging in en ze is vief genoeg, maar een vrolijk huppelend konijntje nou ook weer niet. Ze is 6 jaar oud nu en het zal waarschijnlijk wel daar aan liggen. Plus dat ze haar zusje mist. Als ik thuis ben is de kooi altijd open maar eruit wilt ze niet. Ook op de bank, haast geen beweging in te krijgen. Toch loopt ze wel in haar kooitje. Als het straks wat warmer wordt, kijken wat ze in de tuin doet, al schijnt het dat ze gewoon rustig in haar eigen kleine omgeving het meest op haar gemak is. Af en toe krijgt ze wel gezelschap van onze Sassebeer en dat laat ze gewoon toe. In ieder geval doen we ons best voor haar!
