Rommelige tijden

Zowel van de binnen- als de buitenkant, voelt het erg rommelig. Ik heb vakantie maar het voelt niet als zodanig. Wel lekker vrij om te doen en laten wat ik wil. Eerlijk gezegd als ik werk, heb ik meer energie dan nu. Of ik nu meer (on)bewust ben voor wat zich in de wereld afspeelt, althans je denkt meer na en je pikt de vibraties automatisch op van verdeeldheid en frustraties. In stilte lijd je mee maar je weet ook dat er heftige veranderingen plaats vinden die nodig zijn en niet voor niets gebeuren.

Het is wel zo gemakkelijk om met wat er ook gebeurd met het vingertje naar anderen te wijzen betreffende de global-warming, stikstofproblemen, de inflatie en vele gezinnen en bedrijven die in de problemen komen. Het treft ons allemaal en vooral de minima’s. Ze krijgen dan ondersteuning, ben je net boven die grens heb je pech. Het komt er op neer dat dit alles ook niet meer voldoende is en grote structurele aanpassingen nodig zijn. Je moet ergens beginnen! Eens had niemand er oor na en er werd maar erop los geleefd, winst voor de economie en de bedrijven.

Wie is daar verantwoordelijk voor? Ik zou zeggen iedereen, maar zo eenvoudig ligt dit niet. Ik kan geen biologisch voedsel veroorloven en ben  ik verantwoordelijk voor de onzinnige bergen reclames/pakken papier die door de brievenbus, richting prullenbak gaan? Het wordt dan gerecycled maar het hoeft niet als iedereen de beste bedoeling voor mens, dier en planeet heeft. Alles is gericht op winst en economie, hoe je het ook bekijkt en is nu in een verwoestende fase. De gezondheidszorg staat op klippen, voedsel is al onbetaalbaar aan het worden, maar de cafés en restaurants draaien nog steeds op volle toeren, nu de coronamaatregelen zijn geschrapt. Mensen maken weer massaal gebruik van vliegtuigreisjes en watertekort of niet, de zwembaden in de achtertuinen blijven gevuld.

De boeren weten nu wat de gevolgen zijn, de politiek weet nu wat de gevolgen zijn, en zij zullen niet de eerste of de laatste zijn. Meerdere sectoren zullen over de kop gaan en chaos alom. Greenpeace heeft van zich laten horen en terecht, milde maatregelen halen niets uit. Ik ben zeer bezorgd en menigeen denk ik. Verandering komt, hoe dan ook en had al veel eerder moeten gebeuren, maar het is zoals het is. Er heerst nog teveel machten, uiteindelijk zullen ze universeel ontkracht worden.

Qua global-warming, kampen we hier in het zuiden en ook else in het land met een grote droogte en hittegolven. Vorige week had ik te doen met de konijnen. De temperatuur buiten sloeg uit naar 55 graden in de zon, hoger ging niet meer. Heb wat staan sjouwen met bevroren flessen water en doeken. Die  koude koelplaat die ik extra voor hun gekocht had haalde niks uit, ze laten die links of rechts liggen. Wel zorgde ik dat ze continu in de schaduw zaten.

Te bedenken dat er mensen zijn die hun buiten-dieren, koeien, schapen en geiten, niet eens een schuur of boomplekje hebben. Ik kan er met mijn verstand niet bij. Hoewel ook dieren die het wel hebben er niet voor kiezen. Maar het was een extreme hitte en ik geniet nu eens zo meer van de koelte. Komende week gaan we er weer er tegenaan en hopelijk de laatste hittegolf van dit jaar.

Nu met de warmte, zijn mijn katten ook vaker ‘s avonds en ‘s nachts buiten. Natuurlijk ook andere katten en dat hoor je. Midden in de nacht kunnen ze je uit de slaap houden. Ze zijn erger dan baby’s met hun geluid. Ik heb dan altijd het boven-raamluik open staan van de achterdeur en daar komen die van mij naar binnen en buiten. Oude Sas is vaker binnen en toch waagt hij af en toe in de nacht nog een uitstapje. En van de week vond ik iets vreemds aan zijn oor, alsof iemand erin had geknipt. Maar het was een flinke scheur met gestold bloed. Ergens tussen gezeten maar ik denk meer een gevecht met een andere kat en dat nog op zijn oude dag.

Verder probeer ik me zo rustig mogelijk te houden. Ben veel in de tuin bezig en door de droogte ook veel water kwijt, en beperk het tot het minimum. Af en toe het gras goed nat maken en gaat toch meer en meer kapot. Ik zie het ook bij mijn buren. Heb in mijn gedachten om er een kleine vijver van te maken. De meeste planten gedijen goed en sja een paar overleven het niet, ondanks de zorgen die ik eraan besteed.

 

Dan af en toe creatief met aquarel bezig en brush-lettering. Ben ik echt niet goed in, en is wel gewoon leuk om te doen. Genoeg om te lezen maar vaak ook niet de puf er voor en leuk om wat spannende films en documentaires te volgen. Een dagje uit is er nog niet van gekomen. het hele gezin van mijn jongste dochter heeft op dit ogenblik Corona en daar blijf ik dus een tijdje van weg. Eerst uitzieken en dan zien we wel verder. We hebben nog 4 weken 🙂

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *