Na opdracht 1, de 2e opdracht van de workshop waarin we negatieve ruimtes gebruiken. Het gaat niet om een voorwerp te tekenen maar de ruimtes invullen buiten het voorwerp. Doelstelling is om geen lijnen te maken en er ook niet aan denken, wel hiervan bewust worden. Het is een goede oefening om het linkerbrein te activeren. Al eerder over het linker- en rechterbrein gehad, zie een eerder log hierover.
Opdracht nr 3 vond ik erg leuk om te doen. Een lijntekening van een portret. Eerst op een kladje wat geoefend en dat ging me best goed af. Ook dit duidt weer om het te perfect te doen en dat is iets wat ik moet afleren. Het moet in mijn ogen mooi en goed zijn. Terwijl de imperfectie, juist karakter geeft. In mijn schetsboek ging het dan fout met deze dame.
De kin was puntiger dan je hier ziet en ging corrigeren wat de lijn teveel dikte gaf en nu helemaal uit zijn context ging. Het werd er slechter door en ook dat moest ik corrigeren. En ja, hoe… hoe verwijder je een dikke zwarte inktlijn. Na lang nadenken kwam het idee, namelijk witte acrylverf. Een proces waarbij ik meer moest gaan inkleuren en merkte dat dit ook niet na tevredenheid ging en teveel was. Al met al, leverde het toch een leuk plaatje op.
Opdracht nr 4, een fantasievlek van een achtergrond/papier die je besmeurd had of zelf een vlek creëren van koffie of thee. Het eerste had ik niet, want zoiets gooi ik meteen weg, dus zelf een vlek maken van koffie, niet eens eenvoudig om dat te maken. Uiteindelijk had ik een grote vlek waar ik iets mee moest gaan doen. Ik zag er totaal niks in tot ik de contourlijn aanbracht. Een dromerig slaapdoekje voor een kindje en dat er maar bij getekend.
De laatste 5e opdracht vond ik verschrikkelijk. Een taartje eten waarbij je steeds een stukje moest eten en dat natekenen, weg gommen, bijtekenen tot er niks meer over was. Daarvan foto’s maken en er een gifje van maken. Niks van dat in huis en zocht een afbeelding van een vlaai op met een punt eruit. Hier genoot ik echt niet van en misschien dat dit negatieve gevoel van geen zin er in, op dat moment speelt waarvan je er niks meer van bakt. Om de imperfectie van tegenzin te laten zien, plaats ik daarom toch maar de 2 foto’s.
Challenge volbracht en een proces rijker:)
