Niet ver van waar ik woon ligt een ruïne, ze noemen het nu Slot Schaesberg. In mijn jeugdjaren zag ik de ruïne vaak op kleine afstand als ik op bezoek ging bij mijn oom en tante. Het heeft een mooie natuuromgeving maar verder was er niets om heen. Nu hebben ze er een mooie trekpleister van gemaakt met een kleine kinderboerderij en een aangelegde tuin met bloemen, kruiden en groente. Ook worden er evenementen en workshops gegeven en als je dit wilt is er een gids die je alles over dit kasteel vertelt.
Ik had het nooit bezocht en voor een dagje dacht ik aan de kinderen om er eens op uit te gaan. Het weer hadden we gelukkig met ons mee, het werd zo’n 27 graden en met de bus waren we er in nog geen half uur daar. We hadden een kaartje met een kortingsvoucher gekocht voor de prijs van €3,75 per persoon. Spot goedkoop en het was de moeite waard.
Gelijk bij binnenkomst zie je een gezellig buitenterrasje waar je ook nog eens kon eten en drinken. Met dit zonnige weer was het daar hartstikke druk, maar we wilden eerst het terrein bezoeken. Eerst komen we op een groot plein uit waar je meteen de ruïne in vol ornaat zag. We kozen een andere richting en besloten het kasteel op de terugweg te bekijken. Via een trap gingen we naar beneden en daar was een mooi aangelegde tuin met allerlei planten en bloemen. Djamiro, min kleinzoon vond het geweldig en is gek met bloemen. Yzaira, zij had alleen oog voor steentjes toen ze eenmaal uit de kinderwagen was. Ze moest wel lopen omdat de kinderwagen zich door het steentjes-pad zich moeilijk liet rijden.
Op het einde van de tuin konden we niet meer verder, een grote vijver. We zagen aan de overkant houten banken en tafels met geiten, ook bezoekers, maar hoe moesten we daar komen. We zagen een boot aan de overkant, geen begeleider en er was zo wie zo buiten bijna geen mens te zien. Tenminste niet aan onze kant. Moesten we weer terug lopen of konden we die boot gebruiken. Er was een dik touw waarmee je de boot naar je kon toetrekken. Of het mocht of niet, we trokken de boot naar ons toe. Kinderwagen ingeklapt, in het bootje zat water, dus je moest ook nog oppassen dat je geen natte voeten kreeg en hopen dat het veilig genoeg was. Het was maar een kort stukje maar wel zo leuk. Bij het uitstappen werden we gelukkig geholpen door twee vrouwen, die zich er ook aan gingen wagen.
We waren nu op de kinderboerderij met niet zoveel dieren, een aantal tamme bokgeiten en een paar pauwen die vrij rond liepen, en een varken. Voor het varkentje vond ik het een beetje zielig. Wel net genoeg ruimte, een droge nette schuur, echter buiten daarom heen alleen modder. Het liep dan wel weer door naar een andere ruimte, maar ook alleen water en modder. Er was geen enkel stukje droogvlakte voor het beestje, of dit wel goed is. Hoewel varkens hebben modder nodig maar alleen dit… Na het bezichtigen van de dieren, gingen Kim en ik naar de houten picknick-plek en lekker in het zonnetje namen we ons rust momentje met een drankje en wat te eten. De kinderen amuseerden zich met de speel toestellen.
Na de pauze gingen we verder lopen. Een lang pad met langszij een grote schuur, vrij leeg met een hoek met smeedijzeren attributen. Daar werden dan denk ik workshops gehouden en nog veel is in aanbouw. Op het einde van het pad kwamen we weer bij het kasteel uit. Je ziet alleen veel steen en in de kelder zag je ook niet veel bijzonders dan de ramen en het middeleeuwse construct. Een gids zou er meer over kunnen onthullen en die hadden we niet. Met kleine kinderen is dit wat moeilijk maar we genoten toch wel van de omgeving. Miro ging wel de aangelegde trap op naar boven en kon goed van het uitzicht genieten.
Toen we er genoeg van hadden kregen we zin in een frietje. Op het terrasje, nog steeds druk en blij dat er een tafeltje vrij was. Het waren wel hele lekkere frieten. Niet goed voor mij maar voor een keer, toch… meer foto’s zien, klik op deze link: Slot Schaesberg
