Tijd, teveel en te weinig

Tijd bestaat niet en toch zijn we er afhankelijk van ten opzichte van slapen, eten, drinken en werken, niet vergeten maatschappelijke en sociale verplichtingen. Met de lock-down, zou ik een zee van tijd moeten hebben maar ik heb meer het gevoel van juist het tegenover gestelde. Allerlei leuke dingen in mijn mind en ja, weet het, die mind-map moet ik nog maken ofwel de kwartaal planning waarin ik dingen moet gaan schrappen. Het komt er niet van want ik kan dit of dat nog wel eerst doen. Dan is de puf op en ga het liefst de gemakkelijkste dingen doen zoals een film kijken – lekker onderuit liggend of achter de pc, digi-werk, schrijven, lezen, game-spel en surfen. Dit is al een hele hap waar veel uren in zit!

Het ergste is dat ik ook altijd op zoek ben naar nieuwe dingen, terwijl hier genoeg onafgemaakte dingen liggen, vooral naar het creatieve toe. Besloot uit één van die dingen op te nemen, waar ik niet eens aan begonnen was. Een kerstkleedje borduren en minstens 3 tot 4 keer in de week eraan werken. Niet te lang en ieder keer een klein stukje. Voor Kerst zal het toch zeker af moeten zijn, maar het werkt en naarmate het vordert krijg je vanzelf er meer plezier in.

Ik vond dat ik ook weer wat foto’s moest maken van mijn diertjes en nam het moment dat alles rustig was. Niks is moeilijker dan kinderen en dieren fotograferen. Kira lag heerlijk op de bank, kussens overhoop, deken niet goed, door haar zelf hé. Is zo’n dieren-trekje om voor het liggen, alles overhoop te halen. Doet ze ook zo met mijn opgemaakte bed, voor we gaan slapen. Meesje, mijn rode kater heeft iets heel erg aparts. Hij wilt helemaal ondergestopt worden en dekt zichzelf compleet onder de deken. Onvoorstelbaar hoe die het doet.

Op een avond was ik hem kwijt en wist niet meer of hij buiten of binnen was. Ik zag hem al een tijdje niet meer en ging toch maar eens zoeken in de late avond. In huis vond ik hem niet, buiten steeds roepen, maar nee, geen Mees te bekennen. Het werd bedtijd en dat maakt je niet geruster erop. Op het allerlaatste moment dat ik opgaf zag ik het kussen op de bank wat aan de bolle kant. Het zou toch niet en ja hoor, onder het oversloop. Dan Sassebeer, vind ik de meest fotogenieke kat. Hem krijg ik vaak goed voor de plaat. De andere dieren waren te levendig om een goede shot van te krijgen, volgende keer misschien wel.

Wordt tijd dat de lente komt, bijna de 21e, dan is het zover en verlang wel naar iets meer warmte en lekker buiten bezig zijn in de tuin. Nu nog wat te koud. Ik zag wel mijn perzikboompje al in de bloei. Ben benieuwd naar de vruchten. Ook wat klimplantjes gesnoeid, tenminste de dode takken verwijderd, daar komt weer fris groen tevoorschijn.

Gisteren kreeg ik een groot pakket aangeboden door de postbode. Ik wist niet wat en het was een enorme doos. De doos geopend en zag daarin een andere verpakking van piepschuim. Toen ik die open maakte, kwam daar een kou vandaan. Het leek op een kleine diepvries, zakjes droogijs erin en daarnaast een doos met een pizza. Nu wist ik het weer…  Ik had aan een enquête meegedaan en om te testen kreeg ik een pizza toegestuurd. Die was nog goed bevroren en zoiets zou denk ik 50 jaar geleden niet eens mogelijk zijn geweest. Vraag me af hoelang de pizza onderweg is geweest.

Er was een begeleidende brief bij dat waarschuwde om de zakjes niet met de blote hand te pakken. Echter had ik al een paar van die zakjes droogijs in mijn handen gehad en het viel best mee, voelde vrij koud aan.  Later toen ik de boel ging opruimen, had ik een ander voller zakje in handen en dat voelde wel degelijk anders dan een ijsblokje. Het plekte en verdoofde als het ware, kon het gelukkig nog gauw loslaten. Nu begreep ik die boodschap. Trouwens de pizza zelf was heerlijk, helaas mag ik de merknaam niet noemen.

En om op de tijd terug te komen, zo zie je dat de tijd raast als je met leuke dingen bezig bent en het maakt eigenlijk niet uit wat. Het is het gevoel wat je eraan geeft. Gaat het minder goed, kan de tijd vertraging geven. Denk maar eens aan de bushalte waar je 5 minuten op moet wachten, laat staan 20 minuten en dan snap ik het gechat met de mobieltjes.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *