Wat was het droog en bedrukt

We hadden heerlijk weer maar veel te droog. Ik was blij dat donderdag het onweer uitbarstte, hoewel ook de angst voor te veel regenval. Gelukkig viel dit mee. Nu is het lekker, de temperatuur wat gedaald maar voor mij ideaal.

In het moedercentrum was het puffen. Er is daar slechte ventilatie en we klaagden daar al jaren over. Geen enkel raam om open te zetten, buiten de gang om en ook zeer beperkt om frisse lucht binnen te krijgen. Nu met de corona-periode wordt er eindelijk wat aan gedaan. De gemeente deed er steeds moeilijk over, te weinig geld en vanwege de piramide-achtige daken, moeilijk uitvoerbaar. Daarom krijgen we nu top-cooling, een systeem dat zowel koude als warme lucht afgeeft. We moeten nog tot de zomer wachten.

Ik loop een beetje achter met mijn logberichten, dus ik ga even van de hak op de tak om weer up to date te zijn.

Vakantie was afgelopen en ik had weer een tandartsafspraak voor controle. Bij die praktijk ben ik al meer dan 45 jaar en in die tijd had ik 3 verschillende tandartsen. Nooit geen problemen gehad met de praktijk, alhoewel ik laatst ongevraagd werd overgedragen naar een vrouwelijke tandarts, iemand die ik niet zo graag mocht, ietwat te opdringerig en met een uitgesproken mening wat toch wel weer goed bedoeld was. Ik was liever bij de 2e, altijd vriendelijk, stukken ouder en hij heeft niet zo de puntjes op de i als zij. Maar daar kwam ik alleen nog terecht bij noodklachten.

Bij de laatste controle-afspraak bij de vrouwelijk tandarts, extra verlof genomen en ik had anderhalf uur daarvoor een andere afspraak bij de assistente van  de huisarts. Hopen dat het daar niet druk was en omdat ik alleen bloed moest prikken, dacht ik dit samen op één dag ruim-tijds  te redden. Daarna moest ik dan wel meteen door, niet naar huis en dat met een nuchtere maag. Ik was zo aan de beurt en had zelfs tijd om even langs het centrum te gaan, die dicht bij de bushalte ligt.

Ik kwam bij de tandarts een kwartier te vroeg, soms heb ik geluk en wordt ik meteen geholpen. De deur was altijd open, maar nu dicht en het zag er door het raam leeg uit. En ik zag een kleine poster op het raam met de mededeling dat het pand te koop was. Hier snapte ik dus helemaal niets van. Ik belde de praktijk op en het nummer was niet bereikbaar. Nou, helemaal beduusd ging ik terug naar huis en wat nu… is mijn tandarts verhuisd of is de praktijk opgeheven. Ik had er geen enkel bericht over gekregen.

Thuis eerst maar eens eten en de ziektefondsverzekering gebeld. Deze probeerde te achterhalen of de praktijk verhuisd was maar konden ook niks vinden. Ik kon dus op zoek gaan naar een andere tandarts. Nu ligt er in mijn wijk ook een tandarts en die gebeld met hetzelfde verhaal wat ik hier schrijf en dat ik zonder tandarts zit. Tot mijn verbazing kreeg ik dezelfde assistente van de oude praktijk aan de lijn. Zij was de assistente van de mannelijke tandarts en was al een paar maandjes daarvan weg. Hij kreeg grote financiële problemen en moest daarom de praktijk opheffen. Nu had de assistente al zijn afspraken netjes afgezegd, maar niet van de vrouwelijke tandarts, dat moest zijzelf doen. En dat heeft zij dus niet gedaan.

Ik was al blij dat ik antwoorden kreeg en gelukkig kon ik bij deze nieuwe tandarts terecht. Alleen afwachten hoe dit gaat klikken en duurt weer 3 weken voor ik terecht kan. Eerst een intake over mijn geschiedenis, waarschijnlijk foto’s maken. Dus je zit weer in een klein spanningsveldje maar daar komen we ook wel overheen.

Trouwens met mijn ogen gaat het goed, alle 2 ooglid-operaties liggen achter mij, alleen de laatste controle nog afwachten. Inmiddels de uitslag van het bloed gekregen. De suikers zijn stabiel en goed, genoeg vitamine D, daar had ik een tekort aan en mijn bloeddruk is op peil. Wel was ik anderhalve kilo aangekomen, dus dat moet ik goed in de gaten gaan houden en wat minder pasta, koek en gebak eten. Ryanne de praktijkondersteuner zei dat niet veel me dit konden nadoen, een groot compliment.

Nu we het over gezondheid hebben, het apenpokken-virus. Ik weet eerlijk gezegd niet eens hoe het nu gesteld is met corona, krijgen we weer wat anders. Een hoop fake-nieuws komt weer bovenop, de overheid en RVIM die weer angst en verdeeldheid gaat aanjagen. Een verplichting om dit door te geven en in isolatie te gaan wanneer je dit krijgt. Er zijn weer zoveel berichten in omloop en ik kan alleen zeggen, blijf dicht bij jezelf en vaccineer wanneer je denk dat dit nodig is.

Het apenpokken-virus schijnt niet hetzelfde te zijn als de pokken, waar de meeste 50-plussers voor geënt zijn, doch zeggen ze dat die vaccinatie je toch beschermd. Het voelt alles niet goed en logisch aan en ik zie wel hoe zich dit ontwikkeld. Ook van corona, waarschuwen ze al dat dit nog niet voorbij is en in het najaar weer kan oplaaien. In feite niemand wilt eraan geloven, maar het zou zo in ene keer weer terug kunnen komen. Ik hoop het niet, maar we gaan het zien.

Iets leukers… songfestival finale. Met een paar collega-vrienden hadden we afgesproken om samen te kijken. We waren met zijn viertjes, 2 songfestival-fanaten, waaronder ik en 2 die alleen wilde chillen, met hondje Tommy en een poes die later kwam. Goed voorzien van hapjes en drankjes en jointjes. Ik ben zelf geen drinker en rook al helemaal geen jointjes, maar had ze wel eenmalig voor de chillers gedraaid en ook nog de beste zeiden ze. Volop bier, en ben helemaal geen liefhebber hier van. Er werd wel speciaal voor mij cola-zero gehaald met daarin Bacardi. Dat is al heel erg lang geleden dat ik dat heb gedronken en dan nog maar 2 glazen.

We wisten dat het een lange rit zou worden tot na middernacht voor de uitslag. Het was net als bij een voetbal-wedstrijd, lekker veel eten en gewoon genieten van de songs of niet natuurlijk. Iedereen had zo zijn eigen smaak en favorieten en dat was natuurlijk spannend op het einde. Hoewel we al wisten dat Oekraïne zou winnen, je kan het niet geloven dat het dan toch zo is. Maar het zij ze anderzijds wel gegund en ik zeg altijd het gaat nooit om de doelstelling, wel de weg er naar toe. We hebben veel gelachen en we hadden een avondje om nooit te vergeten. Na afloop moesten Cindy en ik nog wel terug naar huis lopen. Het ging me ff niet goed af bij een flinke heuvel, maar we hebben het tot thuis gehaald.