Al weer 2 weken aan het werk in het vrouwencentrum na lange tijd thuis zitten. Het was leuk om weer bekende gezichten te zien, maar ook een aantal collega’s die helemaal niet meer terug komen. Ook daardoor gaan bepaalde activiteiten niet meer door en wordt er gezocht naar andere alternatieven. De corona-maatregelen heeft toch zo zijn impact gegeven en ik denk veel stichtingen zijn al over de kop gegaan. Hoelang gaan wij het nog volhouden? Het blijven onzekere tijden.
Ik zelf was enerzijds blij om weer te kunnen starten maar aan de andere kant was het de eerste week doodvermoeiend. Je bent het niet meer gewend, een hele andere structuur en ik denk oh als dit maar niet zo blijft. Het zijn maar 4 ochtenden dat ik werk, niet eens zoveel en dat ging goed, echter 2 uur na thuiskomst kon ik mijn ogen niet meer openhouden. Ik moest naar bed en sliep een paar uurtjes in de namiddag, daarna ging het weer. Gelukkig was dat maar een week en heb ik de middagdutjes, die overigens best lang waren, niet meer nodig.
Dan over de corona-maatregelen zelf, te vlug, te vroeg alles openen, het ene wel, het andere niet. Alles gebaseerd op de vaccinaties en diegene die dit niet willen, dwingen, zodat er meer open kan gaan. Indirecte dwang en in mijn visie gaat het te ver en dat was ook te verwachten. Het is in heel Europa aan de gang, het corona-paspoort. Wij zijn wat dat betreft in Nederland nog soepel, maar ook Nederland zal als een schaapje alles opvolgen. Geen paspoort, dan testen. Ik ben voor testen, indien nodig, maar het gaat nu te onpas. Miljoenen geld dat over de toonbank gaat en met wat voor doel.
Instanties maken uit of je wel of niet toegelaten wordt, restaurants, cafés en culturele evenementen hebben hun verplichtingen van de overheid. Er is geen rechte lijn er meer in en alles is zo verwarrend. Vind je het gek dat de mensen boos worden en in opstand komen. Virussen blijven, gevaarlijk of niet en vaak denk ik het gaat nergens meer over. Werknemers hebben geen vaccinatieplicht, bezoekers wel, bij de gezondheidsinstanties willen ze bij de werknemers wel gaan verplichten. Ik ben blij dat ik geen betaalde job heb, maar ook dat kan veranderen. Het is alles indoor triest en ik moet het zeggen, een schending van de mensenrechten die niet meer in acht worden genomen.
Volksgezondheid staat op nummer 1, maar niet door middel van vaccinaties. Het is niet veilig zoals het geclaimd wordt. De een kan er tegen, de ander niet, het kan ten voordeel werken maar ook precies het tegenovergestelde. Het ligt helemaal aan je immuunsysteem en of je onderliggende factoren hebt, bij sommige niet eens weten of het zo is. Ze scheren alles over één kam waarbij grote groepen uitgesloten worden van de samenleving. Het zaait tweedracht!
Ze zouden de volle aandacht moeten geven op de algehele gezondheid, het beter maken. Geen verbod op roken en flinke belasting daarop gooien, ook niet het snoepgoed en suikers verbannen. Laat het een keuze zijn.. iedereen kan voor zichzelf uitmaken wat gezond is of niet. Het grote antwoord ligt meer bij de supermarkten, als ik zie hoe duur gezond en biologisch voedsel is, ten opzichte van bewerkt voedsel. De elite kan het zich veroorloven, maar niet het hele volk. Reclames om meer vegetarisch te gaan eten, minder vlees, allemaal prima, maar wat krijg je nu meer… bewerkt plantaardig vlees. Het is toch voor de zotte.
Vaak krijg je de vraag of je bereidt bent om meer voor biologisch te betalen. Ik neem af en toe biologische producten maar het is gewoon niet om te betalen en dan zeg ik volmondig nee. Zo denken veel consumenten die een dubbeltje moeten omdraaien voor ze het uitgeven. Petje af voor de boer die het produceert, dat wel, maar iedereen zou dit moeten doen en dan krijg je dat alles weer duurder is. De belasting zou daar weer op kunnen inspelen en dat zal niet gebeuren maar wel op andere manieren geld verspillen.
Laat ik op iets leukers over gaan… fotootje van Sassebeer in het huisje van de krabpaal. Daar wordt best weinig gebruik van gemaakt, omdat ze hun eigen mandjes in het huis hebben. Het krabben doen ze op de paal van de begane grond en moet ik vaak nieuw touw om heen wikkelen. Rode Mees ligt wel regelmatig op het bovenste open plankje, en zwarte Noah ligt vaak op het platte gedeelte onder. Die kwam trouwens gisteren overdag met een flinke muis aan in huis. Zo flink dat het geen muis maar een rat was, bedacht ik me later. Met het oog van Noah gaat het ook heel goed, minder waas erop, en ik blijf druppelen, zij het minder vaak.
We gaan nu langzaam aan naar de herfst toe en we mogen van geluk spreken dat we nog kunnen genieten van zulk mooi zacht weer. De vriend van mijn jongste dochter kon daardoor weer in mijn voortuin werken. Alles ziet er goed en onkruidvrij uit en ben zo blij daarmee dat hij dit doet. Ook heeft hij in de tuin achter mijn vlinderstruik recht getrokken en vastgezet met een touw aan de schutting. Daar had je toch wel wat kracht voor nodig. Nu kijken wat deze volgend jaar doet.
Kimberly was er ook met de kinderen en toen ze naar huis gingen vroeg ze of ik nog de hengels had van haar vader. Die lagen inderdaad nog in de stal en of ze goed waren weet ik niet. Ze hebben ze meegenomen en later kreeg ik dit fotootje. Vond het wel grappig en er gaat zo’n vredige rustige sfeer vanuit. Geen vis gevangen, ze hadden ook geen vergunning maar daar kunnen ze nog voor zorgen.
Aan creatief ben ik weinig aan toegekomen. Te weinig tijd en ‘s avonds lig ik het liefst op de bank voor de tv. Ik moet eens een tijdindeling voor mezelf maken en het zit in mijn hoofd maar doen. Eenmaal bezig dan is het goed maar voor ik het doe. Zien of ik daar verandering in kan brengen.
