Een regen van woorden

Koud, gevoelloos en ontbinding
Voelen, emotie en rusteloos
De zin in stilte verdolven
De ziel verworpen en achteloos

De regen mag mij bestralen
Spetters, de stoep van de aarde
Heerlijk water, rein en heil
Onzichtbaar, nu geen waarde

Waar is de ster, de mens, lopende
Wat is mijn bestaan, gedachten
Somber, zowat saai en verveeld
Regen van woorden, van machten

Het hart blind en verduisterd
Doen en doen, genoeg is genoeg.
Verfrissing door een waterval
Veranderd waar ik om vroeg

©Rosa Ilijana 16/1/11

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *