Even vluchten uit de werkelijkheid naar het land waar sprookjes nog echt bestaan
In mijn lang velours gewaad wandel ik op droge zandpaden door bossen omgeven
Het gouden zonlicht schittert door de bomen, voel een straal op mijn blanke huid
Een stille kracht komt tussen het gezang van de vogels door en ‘t wilt zich geven
Zwijgend verschijnt ze als wolk of als vlagende wind hoor je haar soms fluisteren
Een wiegend takje van de boom kan knakken met een hangend rupsje in node
Ze vertelt verhalen en geeft signalen, voorzichtig dan weer hard in al haar liefde
Ze is een elf, een fee, een engel of een beest en ze reist overal mee als je bode
Lopend neem ik iedereen mee die zich in mijn gedachten durft te laten zien
De wolken spelen hun eigen spel en vormen teams die met je samen spelen
In voor- en tegenspoed voorspellen ze je wat je kan doen en in licht oplucht
Dan komt vliegend een eenzame reiger om haar aanwezigheid met je te delen
Ze strijkt neer achter de struiken en snuivend proef ik het water in de buurt
Stil en sluipend ga ik haar achterna en wijk ik van mijn pad af, erg voorzichtig
Auw, kleine steentjes en verdorde takjes prikkelen onder mijn blote voeten
Ze vliegt niet op en gelukkig heeft ze het niet gehoord want ze is zo schichtig
Door de rode bessenstruiken zie ik een paar keien langs een ruige brede beek
Het water stroomt geleidelijk, rustig en kalm en wil langs de kant gaan zitten
Waar is ze en terwijl ik haar wil waarnemen zoemt er een bij langs mijn oren
Een web waarvan ik weet dat de spin onder een blad zogenaamd zit te pitten
Eindelijk mevrouw reiger met haar dunne lange poten tippelend in ‘t ondiepe water
Haar kleine kop met grote lange snavel, steeds opheffend en alert in haar omgeving
Ik probeer een plaatsje te bemachtigen met uitzicht waar ik alles kan gade slaan
Vind een grasheuveltje als ruggesteuntje, verder rustig genietend in mijn beleving
De warme zonnestralen maken me heerlijk loom en ik glij weg naar het dromendal
Als een vrolijke vlinder dwarrel ik over de beek op zoek naar bloemen en blaadjes
Een zoete kleur trekt mijn aandacht en een paars oplichtende struik komt in zicht
Aftastend op mijn gevoel duik ik naar het licht die me bedwelmd met zoete zaadjes
Voldaan neem ik een vreugdedans en vlieg van de ene naar de andere bloemenstruik
Geel-roze, blauwachtige kelkenpracht, een weldaad die in je wezen wordt opgenomen
Licht en helder van geest met een strelende ontroerende warmte door het lichaam
Het zonlicht brengt mij langzaam terug, felschijnend uit mijn slaapkamerraam benomen
©Rosa-Ilijana 11/3/06
