Roosje en rechts Ilijana +
Het staat hier wat stil met bloggen. Al een tijdje ben ik ziek thuis en nu het een beetje de goeie kant op gaat met mij gaat het met mijn konijnen niet goed. Ilijana was voor korte periode terug blind geworden, maar verder deed ze het prima. Tot ik merkte dat aan de achterhand iets niet goed was. Af en toe viel ze om en dit verergerde heel sluimerend. Eten en drinken deed ze goed en steeds kracht genoeg om op te staan. Een geluk dat ik nog bij een dierenarts terecht kon, want overal is er een patiëntenstop, al kom ik al meer dan 25 jaar bij dezelfde praktijk. Omdat het lopen voor mij nog niet zo goed ging was Kim, mijn dochter voor mij gegaan. Ze kreeg allerlei medicatie mee en ook voor Roosje indien het om een besmetting zou gaan. Ik had nog alle hoop maar het heeft niet mogen baten.
Ineens ging het heel erg sterk achteruit en het was niet meer om te doen. Van de 10 keer viel ze 8 keer om en kon niet meer opkomen. Ook vermagerde ze erg, terwijl ze wel goed at en dronk. De controle voor na een week haalde ze niet en er moest met spoed een dierenarts naar kijken. Het was weekend en mijn eigen praktijk was onbereikbaar, zelfs geen verwijzing naar een andere arts. Gelukkig was er er wel een dierarts die aan huis komt. Samen hebben we besloten om haar te laten inslapen en een verdere lijdensweg te besparen. Heel verdrietig en pijnlijk maar het was het beste voor haar. Ze is 5 jaar oud geworden. Eigenlijk nog te kort, maar het zij zo.
Gelijkertijd kreeg ook haar zusje Roosje ofwel Rosalin, iets rondom haar ogen en kreeg daarom heen kale ontstoken plekjes. Ook zij kreeg pijnstillers, antibiotica, iets uit voorzorg zou het mijt kunnen zijn, oogdruppels en zalf voor de huid. Dit gaat wel de goede kant op, hoewel ze zeker haar zusje mist en even in het begin na haar overlijden zich had terug getrokken.
Ik heb besloten om geen konijnen meer erbij te nemen om een paar redenen. Roosje is nog niet helemaal in orde en weet niet of er van besmetting sprake is. De buren hebben ook konijnen en daar gaat het ook niet goed, niemand weet waardoor en of er iets in de lucht hangt. Daarnaast wil ik zelf ook stoppen en minderen met dieren, vanwege mijn leeftijd en het werk wat dit fysiek met zich meebrengt. Het is erg dat Roosje nu alleen is, maar het gaat al beter met haar. Naar binnen halen was ook geen optie, minder vrijheid en dat vind ze helemaal niet leuk. Ze wordt niet graag opgepakt, konijnen eigen maar toch probeer ik meer aandacht dan normaal te geven. Ik hoop dat ze nog een aantal jaartjes bij me mag zijn.
