Een eigen mening vormen of niet, positief of negatief, zwart/wit denken of gebruik je liever alle kleur-schakeringen. Alles heeft kleur en blanco moet ergens in het midden liggen, de neutraliteit. Ik vind het moeilijk te onderscheiden doch weet ik dat daar ergens een grens moet zijn voorbij al die kleuren, het zuivere en het transparante. Geen oordeel of verdeling, rust en stilte die geen prikkeling behoeft waarin je alleen maar hoeft te zijn. Het kan wel eens allemaal te veel worden en dan is het fijn die neutraliteit te laten gelden.
