Tijd is een meting, een planner, het geeft orde maar het kan ook chaos geven. Ik zie tijd vaak als mijn vijand en eigenlijk is tijd niets en toch hebben we het nodig om op tijd op school of op het werk te arriveren, om af te spreken, we kunnen niet meer zonder. Tijdsdruk om het klimaat, om dingen voor elkaar te krijgen, het lukt niet altijd. Kijk maar naar de politiek. Het huishouden, krijg ik het allemaal wel voor elkaar, hoe zit het met mijn vrije tijd. Ik kom er vaak niet aan toe om mijn hobby’s uit te oefenen en wil dit en dat nog en voor ik het weet is de tijd om en moet het maar tot morgen wachten of volgende week of het komt er helemaal niet van. Ondertussen geniet ik niet meer van mijn tijd en verveel ik me dood, heb er geen zin meer in, mijn gemoed veranderd. Ga ik iets zoeken wat me aanspreekt en mijn interesse weer opwekt, wat slechte zin geeft, dus laat ik het maar en ga op de bank tv kijken, waar ik ook al niks op vind. Zuchtend in mezelf, doelloos voor me uit kijkend en ik denk wat zonde. Een heel gevecht met de tijd!
Het zijn van die momenten dat ik in het algemeen blij ben dat ik werk heb, naar de winkel kan gaan of eens af en toe een uitje kan plannen. Vaste patronen en toch iedere dag een andere beleving krijg. Time-management, zou niets voor mij zijn, een teken-date, vaste dag om mijn was te doen, alhoewel ik ook routines heb, waar ik ook wel eens van afwijk, iedere dag met de honden eruit, eten maken, tanden poetsen, het moet allemaal gebeuren. Welk tijdstip maak ik uit en probeer dingen gedaan te krijgen voor of na een afspraak, het liefst ervoor, anders zit ik daar weer mee in de maag. Gelukkig kan ik mijn eigen tijd indelen en dat is het voordeel als je alleen bent, niemand die verwijtend op je vingers tikt, voor als de verveling toeneemt en iets niet gedaan is. Je kunt beter je tijd te vriend houden, maar hoe doe je dat? Gewoon genieten van het moment waar je mee bezig bent en niet teveel stil staan aan tijdgebrek, want tijd op zich is eindeloos en heeft de eeuwigheid.
