Geluidloze straaljager

Dacht op tijd naar bed te gaan, iets na twaalven. Zit rechtop in bed, even knuffelen met Kira, kopje aaien en wat aandacht, dan een boek om 5 minuten te lezen. Hoor ik voor ik nog mijn boek nam, vreemde geluiden vanachter mijn raam die ik niet kan thuis brengen.
Mijn raam is op een kier open, gordijnen dicht, ik heb geen zin om te kijken en dan alsof de postbode een klein pakje niet goed door de brievenbus krijgt en zie beweging.
Ik zie iets kleins en donkers ritselend vallen tussen de vensterbank en het gordijn. Toch geen vogel en het fladdert meteen op, links en rechts, voor en achter door mijn hele slaapkamer heen. Ik herken meteen het gefladder, een vleermuis, oh en wat nu? Het is een geluidloze F16 straaljager die op hol geslagen is.
Kira deert het niet en blijft rustig liggen. Ik sta op en ga de slaap kamer uit, deur dicht. Ik ben niet bang voor vleermuizen maar dit super snelle gefladder is echt eng. Door de sonar die ze gebruiken zullen ze je niet raken, maar het gevoel, lopend door deze tornado is creepy. Ze vliegen heel dicht langs je heen.
De gordijnen en het raam moeten wijd open. Dat betekent dat ik er weer doorheen moet. Doe de deur op een kier open, Kira ligt nog steeds rustig op bed. Even mocht ik de vleermuis bewonderen op de muur en probeer zachtjes naar het raam te lopen, maar in een second kwam ie weer tot leven en ik ga weer snel terug, deur dicht.
Ik neem eerst maar even een pauze in de woonkamer en bedenk of ik de nacht doorbreng op de bank beneden of in de logeerkamer. Maar ja, dat lost ook niks op en Kira is daar nog. Even googlen wat te doen. Alsof ik het niet wist, raam wijd open zetten en geduldig afwachten dat ie de weg zelf terug vind naar buiten.
Google verzekert me dat ze me niet raken, dus tanden op elkaar en weer terug. Even die knop in mijn hoofd omzetten en snel naar dat raam lopen. Uiteindelijk lukte me dat, nam Kira mee, deur dicht en nu maar wachten en ben zo moe. Vergeet ik het licht aan te zetten, omdat ze dat schuwen, maar ik vind het goed zo, niet meer terug.
Kwart voor 2 is het en ik wil slapen, ga naar boven, doe voorzichtig de deur open, zie niks, doe het licht aan, zie niks en check ieder hoekje en spleetje. Einde avontuur, dit voor de 1e keer in mijn leven en hoop nooit weer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *